Doğa’nın gazabı ve insana isyanı..
Hayat bir nefesten ibarettir.
Nefes alabilmek, nefes…
Mecazi boyutu bir kenara bırakıp, sadece fizyolojik ve tıbbi gerçekliğe gelelim.
Akciğerlerimiz…
Sağlıklıysa akciğer; sağlıklı olur nefes.
Peki, akciğeri ne kötü yapar..?
Kirli hava,
Susuzluk,
Kalabalık ve kapalı ortamlar…
Bunlar nasıl oluşur..?
Doğa, doğa, doğa…
Hani deriz ya; “Ormanlarımız ciğerlerimizdir” diye…
Bir orman yangınında; “ciğerlerimiz yandı…” deriz ya.
Ama sadece deriz, diyoruz, der ve geçeriz…
Ekolojik Denge bozuluyor diye laflar ederiz,
Ama bozulmanın durması için ne yaparız, neler yapıyoruz..!!!
Dünyanın en güçlü ülkesinde orman yangınları var ve durdurmakta acizler.
Geçen yıl Avusturya’da haftalarca sürdü.
Dünlerle kıyaslandığında bugün yangın artışında bir anomali var.
Kendi topuğumuza sıkıyoruz.
Kendi nefesimizi kesiyoruz.
Dünyayı yaşanmazlaştırıyoruz.
Sanki galakside yeni bir yaşam alanı keşfettik ve göç başladı gibi…
Dünya, artık lazım değil gibi…
Benden sonrası tufan, gibi…
Doğal ortam ve doğadan nefes hiçbir suni teneffüsle, Ventilatör’le (solunum cihazı), klimaların serinletmesiyle kıyas edilemez.
Aldığımız nefes, içtiğimiz su, yaşadığımız ev, yediğimiz gıda bozuldu, bozuluyor; umurumuzda bile değil…
Bağışıklık sistemi çöküyor, vücut direnci ölüyor,
Hastalıklar çeşitleniyor ve tedaviler güçleşiyor.
İnsanın doğal refleksleri ortadan kalkıyor…
Umurumuzda mı..!
Hem de kendi elimizle, hoyratlık, aymazlık ve körlüğümüzle…
Katili oluyoruz; kendimizin…
Uzağa gitmeye, dünyaya açılmaya; başka ülkelere bakmaya gerek yok.
En yakınımızdan bakalım.
Sel felaketi oluyor; feryat-figan ediyoruz.
Malımıza, canımıza halel geldi, zarar geldi, kayıp yaşadık diye…
Klişe ama asla önemini yitirmeyen söz; “doğa verdiğini alır, mutlaka…”
Sen, dere yatağını caddeye dönüştürürsen; sana olmasa da, evladına veya torununa; doğa o caddeyi dere yatağı yapıverir, apışıp kalırsın.
Çünkü zorla…
Yazının tümünü okumak için bağlantıya tıklayınız: https://ogunhaber.com/yazarlar/cengiz-aygun/doganin-gazabi-ve-insana-isyani-101208m.html
