Kavak ile Kabak…

Kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy göstermiş.
Bahar ilerledikçe kavak ağacına sarılarak yükselmeye başlamış. Yağmurların ve güneşin etkisi ile müthiş hızla büyümüş ve neredeyse kavak ağacıyla aynı boya gelmiş.
Bir gün dayanamayıp sormuş kavağa:

• “Sen kaç ayda bu hale geldin..?”
• “On yılda” demiş kavak.
• “On yılda mı…” diye gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak. Sonra da;
• “Ben neredeyse 2 ayda seninle aynı boya geldim, bak…” diye böbürlenmiş.

Neyin ne olduğunu ve olmadığını iyi bilen, hızlı büyümenin bedelini öngörüp zevalinin de aynı hızla olacağını deneyimlemiş olan kavak;

• “Doğru” demiş “doğru”…
  Sonra, günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgârları başladığında kabak önce üşümeye, sonra yapraklarını düşürmeye, soğuklar arttıkça da aşağıya doğru inmeye başlamış.
  Kavak sessiz ve soğukkanlı…
  Kabak, sormuş endişeyle kavağa:
• “Neler oluyor bana…?
• “Ölüyorsun” demiş kavak.
• “Niçin?” demiş kabak.
• “Benim, 10 yılda geldiğim yere 2 ayda gelmeye çalıştığın için…”

Asansörle çıkarsan asansörle inersin…

Yazının devamını okumak için bağlantıya tıklayınız: https://www.ogunhaber.com/yazarlar/cengiz-aygun/kavak-ile-kabak-101564m.html